Mary Sanchez de la ĵurnalo Kansas City Star (Estrelo de Urbo de Kansas) opiniis ke progresemaj politikistoj en Usono perdas terenon nur ĉar ilin ne scias sloganumi kiel la destrekmuloj. La debatpunktoj de la livemuloj perdus ĉar ili estus tro ampleksaj tro kleraj kaj mondumecaj por simpla usonano. Ŭo, amiko! Tiu estas la natureco de saĝeco! La vero rare estas simpla. Vero ne agordas kun simpleco kaj kun kurtaj sloganoj! Vero kompleksas kun multara deveno.
La usonaj desktremuloj properas en tereno de motoj kaj ŝiboletoj. Tiuj estas preparitaj frazoj senmensaj. Facile pronuncitaj, tiuj formuloj kurtigas conversaciojn – mallongigas klarigojn – io kion oni nomas linguistan ekonomion. En la karaktero de homa parolo regas principo de ekonomio, t.e. uzi malpli energion por diri ion. Estas iu kodo aŭ metaforo kiu eksplikas sendetale. Do la peko de la livemuloj estas tro klarigi, tro klerigi, tro klimaksi! Se oni ne povas redukti siajn pensojn al sloganoj, oni ne povas pravi en Usono. Kia teorio plej povra por la popolo usona! Do la peko de la progresemuloj estas kredi ke la usononanoj NE estas kretenoj! Mary, akceptu mian partonpedon, sed la kretenino estas vi!
2007-07-24
Abonnieren
Kommentare zum Post (Atom)
1 Kommentar:
"Se oni ne povas redukti siajn pensojn al sloganoj, oni ne povas pravi en Usono"... ne maltrankviliĝu... au male, maltrankviliĝu, tiu malbono jam atingis aliajn landojn... eble ĉiujn landojn. En politiko, tiu, kiu parolas bele, venkas ĉiufoje !
Kommentar veröffentlichen